Yazı ve okuma temposuyla imrenilen edebiyatçılardan Suavi Kemal Yazgıç. Her ay birkaç mecmua ve kitap ekinde imzasına rastlıyoruz. Sebepsiz Serçe, Heves, Kırk Gri Hırka, Tövbe Gölgeliği kitapları bulunan Yazgıç, ikinci hikaye kitabı “Dünyanın Çekmeceleri”ni okurla buluşturdu. Üretken edebiyatçı ile hikaye ve şiir üzerine konuştuk.
Şiir dışında öteki edebi metinler yazan şairler ortasında istikrarlı bir örneksiniz. Neden şiirle birlikte hikaye de yazdınız?
Bende şiir ve hikaye daima atbaşı gitti. Evet çok az hikaye yayınladım fakat zihnimin bir köşesinde daima hikaye hatta tamamlayamadığım roman denemeleri daima oldu. Küçükken roman okumayı seven annemin güzeline gitsin diye hikayeler, romanlar uydurmaya çalışırdım. Hatta ortaokulda anneme bir polisiye roman bile ikram etmiştim. Diğer metin yazmayı şiire ihanet olarak görmem. Nesirle uğraşmanın şair için gerekli olduğunu düşünürüm hatta. İlla hikaye yahut roman olması kural değil. Şiir hakkında inceleme ve tenkit yazıları yahut öbür düzyazı cinsleri de yazmalı şair. Şiirleri işaret parmağım kalınlığında olan Asaf Halet Çelebi’nin nesirlerini düşünün, Ahmet Haşim yahut Yahya Kemal’in nesirlerini veyahut. Nesirle uğraşmayan şairlerin biraz eksik kaldığını görüyorum. Şiir ve şuur ortasında irtibatı korumak için nesir yararlı bir yordam sunuyor bence. Elbette bunun da istisnaları var.
ŞİİR DÜNYASI DERİNLİKLİ
Şiir ve düzyazıda yazım sürecinde nasıl fark var?
Şiir ve düzyazı farklı zihinsel ağırlaşmaları ve dikkatleri gerektiriyor. Fakat şiire emek vermeyi öğrenen, o disiplini edinen kişi düzyazıya da çok şey katar. Düzyazısını olgunlaştıran şairin şiir dünyası derinlik kazanır. Farklar bugüne kadar ciltler dolusu konuşuldu tahminen de benzerliklerden bahsetmeye sıra gelmiştir. Kim bilir?
Öykü sayısı ve muharriri arttı lakin metinlerin, romanların uzunluğu kısaldı. Kitabınızda da kısa hikayeler var. Bu değişimin çağımızla, bilhassa twitter’la bir ilgisi olabilir mi?
Bu kitaptaki birtakım hikayeler 20 yıllık ve twitter şimdi ortada yoktu o vakitler. Her ne kadar romanlar kısaldı diyorsak da beğenilen romanlar hala çok uzun. Bir Murakami’yi düşünün mesela. 1Q84 tam Twitter çağında yayınlandı. Ne dersek diyelim bir muharrir çıkıp bizi tekzip etmeyi başarıyor demek ki. Evet, benim öykülerim kısa. Biraz da elimden bu geldiği için bu türlü. Kimbilir bir yolunu bulur ben de sizi tekzip ederim. Muhakkak mi olur?
Gerçeği itiraf edemiyorlar
Şiirin öldüğünü düşünmüyorum. Hoş şiirler yazılmaya devam ediyor ve her sene yeterli şairlerin okuru olmaya devam ediyorum. Bu tartışmalarda şiir öldü diyenler kendi isimlerine benim şiirle bağım kalmadı demek istiyor fakat bunu itiraf edemiyorlar. İçimdeki şiir öldü diyeceklerine şiir öldü diyorlar bence. Hikaye şiirin yerini alamaz bence. Romanın şiirin yerini alamayacağı, hikayenin romanın yerini alamayacağı üzere. Ayrıyeten tiplerin vefatı kelam konusu olsa bile romanın yahut çağdaş manada hikayenin ölme ihtimali şiirin ölme ihtimalinden daha yüksek bence.
