Psikolog ve Oyun Terapisti Gül Çelik, yeni bir his durum tanımlaması olan ‘süper ebeveynlik sendromu’nun son yıllarda birçok ailede ortaya çıktığını söyledi. ‘Süper ebeveynlik’, ‘mükemmel ebeveynlik’, ‘zorlanmış anne sendromu’ üzere tanınan pek çok ismi bulunan bu durumun, fizyolojik belirtilerle başlayabildiğini lisana getiren Çelik, ne olduğunun anlaşılması vakit alabilen bu sorun için aileleri uyardı. Çelik, ailelerin en büyük isteklerinin çocuklarının daima çok memnun olmaları olduğunu belirterek şöyle konuştu:
“Onların memnun olmaları için kendi ellerinden ne gelirse sonsuzca vermeye çalışıyorlar. En sağlıklı yiyecekler, en güzel giyecekler, en eğitici-eğlendirici oyuncaklar, en güzel hayat ve eğitim koşulları, en yeterli kurslar, en düzgün hocalar üzere.. Bu liste uzayıp gidiyor. Bütün bu ‘en’leri oluşturmak için insan üstü bir uğraş göstermeleri gerekiyor. Daha çok ve uzun saatler, daha gerilimli işlerde çalışmaları gerekiyor. Çocuklarını o kurstan, bu doğum günü partisine, o alışveriş merkezinden bu okula götürürken en değerli vakitlerinin geçtiğini fark etmiyorlar bile. Kendileri ve çocuklarına ne kadar yüklendiklerini göremiyorlar. Bedensel ya da ruhsal yakınmalar bu sıralarda çoktan başlamış oluyor. Aileler ya da ebeveyn olan bireyler genelde sorunun neden kaynaklandığını bilmeden bizden yardım talebinde bulunuyorlar. Lakin mükemmel-süper-kusursuz-en güzel olmaya çalışırken hırpalanmış pek çok ebeveyn ile onların bu durumdan etkilenmiş çocuklarıyla karşılaşıyoruz. En çok tükenmişlik hissi, tolerans azlığı ve kolay öfkelenme durumu ile başvurduklarını gözlemliyoruz.”
“EN HARİKASI ARARKEN VAKİT KAYBEDİYORUZ”
Bu sendromu yaşayan anne ve babalarda bilhassa boyun, omuz, sırt, bel üzere bölgelerde ya da bedenin genelinde kas ağrıları, sindirim sistemi bozuklukları, uykusuzluk, dinlenememe hali ve daima yorgun hissetme üzere belirtilerin ortaya çıktığını belirten Gül Çelik, tüm bunlara hayattan zevk alamama, daima bir yarım kalmışlık hissi, telaşlı hissetme, kolay öfkelenme, toleransının düştüğünü gözlemleme ve cinsel isteksizliğin eşlik ettiğini kaydetti. Bu bireylerin genel özelliklerine bakıldığındaysa her şeyde en harikası, en uygunu, en fazlası olma isteğinin çokluğunun görüldüğünü belirten Çelik, şöyle devam etti:
“Yaptığı her iş, yüklendiği her sıfat, görevlendirildiği her alanda en başarılı, en yanlışsız ve en kusursuz olanı hedeflerken ne kadar yorulduğunu, yıprandığını fark etmeyen bu şahıslar, imkansızı istediklerini şimdi fark etmemiş oluyorlar. Zira, harikalık; izafi hem de koşullara bağlı gelişebilecek bir durum. En büyük görünmez kayıp ise vakit kaybı. Bulunduğumuz anın tadını çıkaramadan, daima ileriye, daima şimdi olmayana odaklanıldığında; gündelik hayatta sahip olduğumuz en değerli ve en verimli şeyi ‘bu an’ı kaybediyoruz. Çocuğumuzla el ele yolda yürümekten, tabiatta bir arada vakit geçirmekten, aile oyunlarından, aile sohbetlerinden keyif alabileceğimizi kendimize hatırlatmamız gerekiyor. Her çocuğun bir tane annesi ve babası var, her çocuk için harika olan da bu anne-baba ile inançlı ve sevgi dolu bağlantısı. Çocuğumuzla kuracağımız sonları olan fakat pahalı hissettiren ilgi ise kıymet biçilemez.”
“İDEAL ANNE BABA YOKTUR”
Çocuklarını yeterli gözlemleyip tanımaları konusunda ebeveynleri uyaran Psikolog Gül Çelik, “Kendimizi ve partnerimizi de uygun tanımalıyız. Ülkü arkadaşlık, ülkü evlatlık tarifi olamayacağı üzere ülkü anne babalık da tanımlanamaz. Her çeşit münasebette olduğu üzere çocuğumla kuracağım bağlantıda de karşıdaki bireyi tanımaya çalışmak, hürmet duyarak bedelli hissettirmek, önemsemek ve bağlantıyı oluştuğu sağlam tabanda devam ettirmek için gerekli atılımları yapmak gerekiyor. Küçük yaştaki çocuğumdan, özgürlük alanını genişlettiğim lakin takipte kalmam gereken ergen çocuğuma kadar bu süreçte çocuğumla grup olmam gerekir. Çocuğumun yaşına, karakterine ve muhtaçlığına uygun hareket edebilmeyi başarabilirsem daha uyumlu, daha az çatışmalı ve daha istek edilesi bir münasebet biçimi oluşturabilirim” dedi.
