Minik savaşçı pes etmiyor… Tabiplerin “3 ay ömür biçtiği” minik Cet, ailesine umut vermeye devam ediyor
3 ay ömür biçilen Cet bebek, 15. ayını doldurdu, yürümeye hazırlanıyor
Anne Ceylan Özdemir:
“Ata, acılarından güç alıyor”
Baba Tarık Özdemir:
“Onun bir gün yürüyeceğine inanıyorum”
ANTALYA – Antalya’da doğuştan ağır epilepsi ve şimdi kesin tedavisi bulunmayan mikrosefali (baş küçüklüğü) hastası minik Cet, kendisine biçilen 3 aylık ömre inat 15. ayını doldurdu ve ailesine ümit vermeyi sürdürdü. Daha evvel hareket dahi edemeyen minik bebek, şu sıralar fizik tedaviyle birlikte ayağa kalkıp yürümeye hazırlanıyor.
Antalya’da yaşayan Tarık ve Ceylan Özdemir çifti 2017 yılı Aralık ayında birinci çocuklarını dünyaya getirme memnunluğunu yaşadı. Son derece sağlıklı olan erkek çocuklarına Cet ismini veren genç çift, günler ilerledikçe çocuklarının davranışlarında farklılıklar gözlemledi. Savlara nazaran doğumun gerçekleştiği özel hastanede son derece sağlıklı dünyaya geldiği söylenen minik Ata’yı öbür bir hastaneye götüren Özdemir çiftinin bebeklerinde, epilepsi ve şimdi kesin bir tedavisi bulunmayan mikrosefali (baş küçüklüğü) hastalığı teşhis edildi. Dünyaları bir anda kararan Özdemir çifti, hastaneyi ihmalle suçlayarak tüzel süreç başlattı.
“3 ay yaşar dediler”
3. ayına kadar sık sık nöbetler geçiren minik Cet, birçok sefer ağır bakıma kaldırıldı ve hayat gayreti verdi. Bu müddet içerisinde turizmci anne Ceylan Özdemir de işini bırakmak zorunda kaldı, babaysa gündüzlerini işte, akşamlarını hastane koridorlarında geçirdi. Aile, minik yavrularını hayatta tutabilmek için hastane hastane gezdi. Hekimlerden ‘3 ay yaşar’ yanıtı alan aile, ümidini yitirmedi. Cet, baba ve annesinin şefkatiyle yaşama tutundu. Hindistan’da G-Terapi gördü
Ata 8. ayını doldurduğunda ise, durumundan haberdar olan Şükran Kaban isimli bir hayırsever, Özdemir ailesiyle irtibata girdi. Kaban, Hindistan’da G-Terapi tekniğinin merkezi olan ve Özdemir çiftinin daha evvelden araştırdığı tedavi sürecinin başlaması için gerekli 10 bin dolarlık masrafı üstlendi. Minik Cet, G-Terapi alanındaki araştırmalarıyla ün yapmış olan Dr. Gunvant Oswal’a muayene oldu, akabinde bir haftalık Homeopati tedavisi gördü. Bunun yanı sıra minik Ata’ya hazırlanan özel bir bitkisel kür de verildi. Tedaviler sonrası ailesiyle birlikte tekrar yuvasına dönen Ata’nın nöbetleri azaldı, hareketlerinde gelişmeler yaşandı. Hatta başını kaldırıp anne ve babasına gülmeye başladı.
“Yaşam kalitesini arttırmak için aygıtları almamız gerekiyor”
Şuanda 15. ayını dolduran minik Cet meskeninde haftada 3 gün olmak üzere fizik tedavi almaya başladı. Parmaklarını açıp rahatlaması için atel, bacaklarındaki düzensizliği önlemek için de AFO takılan Minik Ata’nın babası Tarık Özdemir, oğlunun son durumuyla ilgili bilgiler paylaştı. Baba Özdemir, “Fizik tedavi hekimlerimizin ilerleyen vakitlerde tahminen ayakta durabileceğini söylüyor. Lakin ayakta durabilmesini sağlayacak aygıtlar var ve onların temin edilmesi gerekiyor. İnşallah onu da göreceğiz fakat bu aygıt ve aletlerin alınması gerekiyor. Bir aygıt için 15 bin lira dediler. Engelli bebek arabası için de 9 bin lira ve bunları devlet karşılamıyor. Ata’nın tedavisiyle ilgili çok büyük masraflara girdiğimiz için alacak gücümüz kalmadı. Şuanda yalnızca ufak tefek eserleri aldık ancak bu eserleri de Ata’nın hayat kalitesini arttırmak için almamız gerekiyor.” dedi.
“Bir gün yürüyeceğine inanıyorum”
Baba Özdemir, Ata’nın genetik test sonuçlarının açıklandığını ve oğlunda kask geni denilen ender bir gen bozukluğu çıktığını söyledi. En başından itibaren inançlarını hiç yitirmediklerini vurgulayan Özdemir, “Ata’ya en başından bu yana inanıyorduk zati. Tabipler 2-3 ay yaşar dediği vakit bile ben bunlara hiç aldırış etmemiştim. Şuan 15 aylık oldu. Öncelikle onun nöbetlerini durdurmamız gerekiyor. Her nöbet geçirdiğinde öğrendiği şeyleri unutuyor. Ben onun bir gün yürüyeceğine inanıyorum” diye konuştu.
“Neyle savaştığımızı biliyoruz”
Anne Ceylan Özdemir de, Ata’nın gün ilerledikçe daha çok gelişmeler kat ettiğini, 15 saniyede bir tekrarlanan nöbetlerinin şuanda azaldığına dikkat çekti. Oğluyla daima ilgilenmek zorunda olduğunu belirten Özdemir, en büyük meşakkatlerinin daha evvelki vakitlere nazaran azalan nöbetleri olduğunu lisana getirdi.
“Biz beklentiyi çok yüksek tutmuyoruz” diyen Özdemir, kelamlarını şöyle sürdürdü: “Beklentiyi ne kadar yüksek tutarsak, kadar hayal kırıklığına uğrarız. Ömür kalitesini ne kadar yüksekte tutabilirsek, Cet, o kadar hayatta kalabilecek. Genetik sonuçlarının çıkması bizim için bir nevi hayal kırıklığı olsa da, şöyle bir faydası oldu. Bu tip hastalarda genelde sonuçlar çıkmıyor. Beşerler, aylarca, yıllarca genetik mi değil mi diye bekliyorlar. İkinci çocuklarda tıpkı şeyin görülmemesi açısından bizim için daha düzgün oldu. Genetik sonuçları çıktığı vakit bütün yapısal bozuklukları ortaya çıktı. Şuan neyle savaştığımızı biliyoruz en azından. Umudumuzu, inancımızı hiç vakit kaybetmedik. Ne kadar yaşatabilirsek, ne kadar hayata tutundurabilirsek biz o kadar keyifli olacağız”
“Ata, acılarından güç alıyor”
Özdemir, oğlunun en ufak reaksiyonunda dahi keyifli olduklarını lisana getirerek, “Bazı anneler var, çocukları ağladığı vakit reaksiyon gösteriyor. Cet her ağladığında biz memnun oluyoruz. Ondan gelecek rastgele bir etkileşim bile bizi keyifli ediyor. Küçücük şeyler bile onun hayata tutunacağına dair bize umut veriyor. Şuanda takılan AFO ve atelden ötürü rahatsızlık duyuyor. Takıldığında çok ağladı, yapmak istemedi. Onun acılarını gördükçe çok üzülüyoruz fakat Cet, aslında acılarından güç alıyor. Ne çekerse, ne yaparsa her şey onun güzelliği için” diye konuştu.
